Nou moet ik zeggen dat de aanloop ernaartoe bizar druk was. Het leek wel pre-zomervakantie-drukte alleen dan zonder de zon. Dat de kapsalons vol zitten met mensen die mooi gekapt aan de kerstdis willen verschijnen snappen we nog. Maar blijkbaar willen ze ook met frisse voetjes het nieuwe jaar in wandelen. Dikke prima natuurlijk, want de schoorsteen moet blijven roken. Maar even note-to-myself: volgend jaar even een pedicure-vriendelijk agendabeleid voeren! Want Saar zat nu door een verminderde weerstand door alle drukte kuchend en met verstopte holtes aan het kerstdiner. Eindelijk te ‘genieten’ van haar vrije tijd. Dusssss…
Geluksmomentje
Dat ik niet de enige was die het druk had bleek eind december ook wel uit de meest gehoorde woorden: pppffff, ik zal blij zijn als alles weer normaal is! Alles weer lekker in het gewone ritme. Met z’n allen schijnen we daar nog het beste op te gedijen. We genieten heus wel van de feestdagen en we proberen er wat gezelligs van te maken, maar als het gewone leven zich weer aandient is dat toch een geluksmomentje. En dat is tevens mijn wens voor iedereen die dit leest: geniet van de kleine geluksmomentjes in het nieuwe jaar! Zelf had ik er al eentje te pakken begin 2025. Een voetgerelateerde nog wel.
Ik ruimde de droogtrommel uit en er zaten heeeel veeeel sokken in (op dat moment was het geluk nog ver te zoeken) en zakte mijn moed lichtelijk in de schoenen.
Mijn puberzoon is dol op van die gezellige sokken met prints en op de één of andere manier belanden die veelvuldig in de was. Jaja, ik moet blij zijn als een puber iets onderneemt in de richting van persoonlijke verzorging, maar overdrijven is ook een vak. En hij brengt het ook alleen maar in de praktijk als het mij werk oplevert en niet hemzelf. Maar dat geheel terzijde…
Alle sokkenparen herenigd
Moedig begon ik de was te vouwen en alle sokkenparen te herenigen en er gebeurde iets wat maar zelden vaker voorkomt: ik hield 0 sokken over. Alle setjes hebben elkaar weer gevonden. Je kunt een vrouw bijna niet gelukkiger maken. Nou ja, misschien door na de feestdagen en rare weken weer een doodnormale werkweek te hebben. En wat denk je wat mijn allereerste cliënt van het nieuwe jaar deed? De afspraak vergeten. Heerlijk, alles is weer lekker normaal!
