Zodra het weer het toe laat, gooi ik ze met een charmante zwaai in de onderste lade van de kledingkast. Mijn panty’s. Wat een ondingen. Ik ben een fervent voorstander van rokjesdag.

Terwijl ik het voetenbad laat vollopen klimt mijn klant op de behandelstoel en begint ons gesprek. In zes weken kan er veel gebeuren. Van operatie tot eindexamens en alles ertussenin passeert de revue. Tegen de tijd dat de voeten er weer als nieuw uitzien hebben we bijna alle recente beslommeringen besproken en zijn we voorlopig weer even op de hoogte van elkaars reilen en zeilen en de toestand in de wereld. Zoals een keer iemand over mij zei: je gooit er een kwartje in en het begint te kletsen. En het klopt. Meestal.

Met de feestdagen in het vooruitzicht stijgt in de maand november mijn adrenalineniveau naar een ongezonde hoogte, want er is zoveel te doen in een paar weken tijd. Naast het doorlezen van de verzekeringspolissen (welke zullen we dit jaar eens doen?) en het geregel van sint- en kerst in familiesferen heb ik ook nog te maken met dilemma’s over mijn eigen pedicurepraktijk.