Column
Column Selena: Wat is jouw tarief?
Nu het eind van het jaar nadert, wordt een aantal onder ons onrustig. Moet ik omhoog met mijn prijs? En dan wordt de vraag gesteld aan collega's. Maar, wat zegt het jou dat ik 35 euro, 40 euro of misschien wel meer vraag. Wil je mijn salaris weten? Hebben de cliënten het er voor over? Als zij het durft, durf ik het ook? Wat wil je nou echt weten? Ik kan namelijk wel antwoord geven, maar jij weet dan eigenlijk nog niks. Geloof mij, jouw plaatje is niet dat van mij.
Column Iris: Hulpvraag
In aanloop naar de Paralympische Spelen was er op het achtuurjournaal een korte documentaire te zien waarin oud-paralympiër Jiske Griffioen zich per openbaar vervoer een weg baande door Parijs. Ondanks het uitgebreide Parijse metronetwerk bleken slechts twee stations voor rolstoelers toegankelijk.
Column Ron Verschuren: Een luisterend oor bij de pedicure
Een afspraak bij de pedicure is vaak meer dan alleen een voetbehandeling. Het heeft ook een sociale kant. In de stoel komen de verhalen van de cliënt. Over van alles en nog wat: vakanties, werk, kinderen - maar ook over de moeilijke onderwerpen die bij het leven horen, zoals ziekte en verlies. Regelmatig horen pedicures heftige persoonlijke verhalen.
Redactioneel: N ben ik
Met mijn eerste paar bergwandelschoenen heb ik meer dan twintig jaar gedaan. Zij vormen nog steeds mijn lievelingspaar. Ik heb er nooit blaren in gehad. Maar mogelijk is mijn herinnering rooskleuriger dan de werkelijkheid was. (Zoals dat vaker gaat met ware liefde.) Toen ze echt op waren, heb ik ze met pijn in het hart in de schoencontainer gegooid.
Column Selena: Altijd druk en toch eenzaam
Een keer in de zes weken komt mevrouw X bij mij. Ze kwam bij mij terecht via de podotherapeut. Ik herinner me nog de eerste keer dat ze bij mij arriveerde. Een beetje stug, ietwat geïrriteerd, want ze had zo'n fijne pedicure, maar die mocht haar ineens niet meer behandelen. Ik was ook nog eens duurder, want bij mij betaal je apart voor de cosmetische voetzorg.
Column Iris: Help, ik kom aan!
Ik keek laatst naar een documentaire over het Amsterdam uit de jaren 70. Altijd leuk om te zien hoe het er in mijn jeugdjaren aan toe ging, welke auto's er reden en hoe men gekleed was. Wat mij opviel was hoe slank de meeste mensen er in die tijd uitzagen, van overtollig vet was nauwelijks sprake. Kwam dat doordat de documentaire in zwart-wit was of was het gezichtsbedrog?
Column Ron Verschuren: Wat past bij jouw toekomst?
Veel van onze leden werken als zzp'er, en dat is niet voor niets. Als zzp'er heb je namelijk zelf de volledige controle over je werk, je uren en je inkomsten. Maar wat als de markt verandert? In de zorgsector zien we steeds vaker andere organisatievormen, zoals een maatschap of een besloten vennootschap (bv).
Column Jeannet: Financiële zelfzorg
Er komt een keer een moment dat je uit de roes na een overlijden ontwaakt. Bij mij klopte de man met de hamer ook aan en die zette me weer vakkundig met twee benen op de grond.
Column Iris: Binnen de lijntjes kleuren
Ik was laatst op een regionale bijeenkomst van ProVoet in het kader van het uitstippelen van de beleidsperiode 2026-2030. Een anonieme enquête onder de aanwezigen, bestaande uit twee- of meerkeuzevragen was onderdeel van deze - overigens zeer geslaagde - avond.
Column Ron Verschuren: Geen vakantie voor de voeten
Denk je aan de zomervakantie, dan denk je al snel aan mooi weer, vakantie en ontspanning. Of je nou je vakantie lui doorbrengt op het strand, actief wandelend in de bergen of op een andere manier, vakantie staat voor ontspanning. Even helemaal niets.
