Enige tijd geleden heb ik de opleiding tot oncologisch voetzorgverlener gevolgd. Een prachtige aanvulling op mijn huidige werkzaamheden en een mooie verdieping van het vak.

Toen ik een paar jaar terug een nieuwe bank wilde kopen bleek bij onderhandeling dat winkel A €100 bezorgkosten berekende, terwijl winkel B bereid was om de bezorgkosten te laten vervallen. De keuze was dus snel gemaakt, de bank werd zonder bezorgkosten besteld bij winkel B. Waarom dit voorbeeld?

Diabetes, wat is het toch een ellendige aandoening. Ik heb het van dichtbij meegemaakt als kind met een vriendinnetje. Zo veel drinken, zo veel plassen, toch even langs de dokter. Levensgevaarlijke waarden. Je snapt wel, die is er nooit vanaf gekomen, de kilo's kwamen er gemakkelijk bij, maar niet meer vanaf, ze moest zich voortaan prikken.

Zo nu en dan word ik op advies van de huisarts gevraagd om bij iemand langs te gaan voor een pedicurebehandeling. Meestal betreft het dementerende, alleenstaande ouderen, maar soms is er een andere oorzaak. Wat ik onlangs meemaakte, op de dag dat storm Poly over ons land raasde, is hiervan een schrijnend voorbeeld.

Het is een doodgewone maandagochtend, alles loopt soepeltjes, je doet de deur van je behandelkamer open en daar zit mevrouw X en mevrouw X. Ja, je leest het goed, twee keer mevrouw X.

Deze franse uitdrukking staat synoniem voor: 'hoe je iets zegt is belangrijker dan wat je zegt'.

Ik heb in mijn praktijk een groot aantal patiënten dat onder het vergoedingssysteem vanuit de basisverzekering valt. Daaraan zijn wat voorwaarden verbonden, zoals de periodieke controles en een regelmatige behandelfrequentie. Logisch, juist die regelmaat is zo belangrijk om ellende te voorkomen.

Bij sport denken we vaak aan een zwaardere inspanning, maar voor veel van mijn cliënten is sporten een goed blokje om of een kwartiertje op de hometrainer. Meer zit er niet in. Vroeger marathonloper en nu kapotte knieën, vroeger topvoetballer en nu dementerend.